Decyzja lekarza o wypisaniu pacjenta wbrew zaleceniom lekarskim (AMA) jest złożonym problemem, który dotyczy zarówno pacjenta, jak i lekarza. Ryzyko związane z takim wypisem jest wysokie, a koszty dla systemu opieki zdrowotnej również znaczące. Niniejszy artykuł analizuje problem i szuka możliwych rozwiązań.
Pacjenci wypisani wbrew zaleceniom lekarza mogą być narażeni na ponowne przyjęcie do szpitala. W jednym z badań przeprowadzonych na 1000 pacjentów medycyny ogólnej stwierdzono, że 27% z nich zostało ponownie przyjętych do szpitala w ciągu 30 dni od wypisania. Ponadto wypisy AMA wiążą się ze zwiększoną śmiertelnością.
Zarządzanie wypisem AMA wymaga kompleksowego podejścia, które obejmuje skuteczny i dokładny proces komunikacji lekarz-pacjent. Obejmuje ono wiele elementów, w tym interwencje przed wypisem, takie jak uzgadnianie leków, planowanie wypisu i edukacja pacjenta. Interwencje po wypisie obejmują wizyty domowe, rozmowy telefoniczne i obserwację kliniczną. Metody te mogą zmniejszyć koszty i poprawić jakość opieki nad pacjentem.
Zasadniczo zespół opieki zdrowotnej powinien najpierw określić najbardziej odpowiednie miejsce stałej opieki. Wybór opiera się na takich czynnikach, jak zdolność pacjenta do podejmowania decyzji i możliwość rehabilitacji. Należy również wziąć pod uwagę inne zmienne, takie jak stan funkcjonalny i medyczny pacjenta.
Aby lekarz mógł zrozumieć motywację pacjenta i podjąć właściwą decyzję o wypisie, powinien uzyskać informacje na temat podstawowych zaburzeń psychicznych pacjenta. Na przykład w przypadku wypisu z AMA ważne jest, aby wiedzieć, co spowodowało stan pacjenta, jakie leczenie zostało zalecone i z jakich powodów pacjent szukał leczenia. Posiadanie takich informacji może pomóc lekarzom w bardziej odpowiednim ukierunkowaniu poradnictwa.
Oprócz kosztów przedwczesnego wypisu ze szpitala, przedłużona hospitalizacja przyczynia się również do pogorszenia wyników zdrowotnych, takich jak wzrost liczby wizyt na oddziale ratunkowym i przyjęć do placówek opiekuńczych. Ponadto należy pamiętać, że stres i stygmatyzacja pacjenta związane z niepotrzebnym pobytem w szpitalu przyczyniają się do wielu niekorzystnych efektów.
Lekarze mogą chcieć przeprowadzić prospektywne badanie wypisów z AMA, aby określić wpływ zmiennych dotyczących lekarzy na tę grupę. W szczególności należy ocenić zdolność lekarza do zrozumienia motywacji pacjenta, a także wyważenie przez niego autonomii pacjenta i potrzeby opieki psychiatrycznej. Jeśli lekarz może lepiej zrozumieć motywację pacjenta, obciążenie dla pacjenta i lekarza może być mniejsze.
Innym podejściem do zarządzania wypisem AMA jest zapewnienie, że pacjent otrzyma dokładną, świadomą zgodę. W niektórych przypadkach rodzina pacjenta lub nieformalni opiekunowie powinni zapoznać się z informacjami dotyczącymi wypisu, zanim pacjent opuści szpital. Ostatecznie to lekarz jest odpowiedzialny za wyjaśnienie pacjentowi powodów wypisu AMA. Na szczęście coraz więcej wypisów AMA jest uznawanych za problem, jaki stanowią.
W rezultacie Departament Obrony rozpoczął serię działań mających na celu poprawienie poprzednich zapisów. Jednak wysiłki te nie są automatycznym rozwiązaniem i może upłynąć co najmniej rok, zanim wnioskodawca będzie mógł otrzymać świadczenia. Dlatego wnioskodawcy muszą przedstawić przekonujące argumenty przemawiające za podwyższeniem statusu.
