Staphylococcus aureus to bakteria, która może być przyczyną poważnych zakażeń skóry. Występuje powszechnie w drogach nosowych zdrowych osób, może być również przenoszona na skórę. Objawy mogą być różne – od drobnych problemów do chorób zagrażających życiu. Jeśli masz zakażenie gronkowcem, powinieneś natychmiast zgłosić się do lekarza.
Staphylococcus aureus może być przenoszony przez bezpośredni kontakt z osobą zakażoną lub przez kontakt z przedmiotami, na których znajdują się bakterie gronkowca. Może to być kontakt z piaskiem na plaży, jak również kontakt ze skażoną powierzchnią, np. zakażonym tatuażem.
Zakażenia gronkowcem mogą być bolesne i prowadzić do powstania ropni, czyli bolesnych grudek pod skórą wypełnionych ropą. Mogą one występować pod pachami, w pachwinach, na karku lub w innych miejscach, w których występują skaleczenia lub pęknięcia skóry. W przypadku otwartej rany ważne jest, aby leczyć ją antybiotykami. Istnieje wiele różnych rodzajów antybiotyków, a sposób leczenia zależy od rodzaju infekcji i szczepu.
Jeśli zauważysz na skórze zgrubienie, swędzenie, zaczerwienienie lub obrzęk, możesz mieć infekcję gronkowcem. Objawy są różne, ale zazwyczaj infekcja jest bolesna, czerwona i może powodować gorączkę. Lekarz może zdiagnozować zakażenie na podstawie wymazu ze skóry lub krwi.
Zakażenie gronkowcem zwykle występuje w pośladkach lub w okolicy pachy. Występuje często u osób przebywających w ciepłych i wilgotnych pomieszczeniach, takich jak domy opieki i szpitale. Ludzie, którzy często poddają się zabiegom chirurgicznym lub zastrzykom, są bardziej narażeni na zakażenie gronkowcem.
MRSA, czyli metycylinooporny gronkowiec złocisty, jest bakterią odporną na wiele powszechnie stosowanych antybiotyków. Rozprzestrzenia się przez bezpośredni kontakt z osobą zakażoną, kaszel lub kichanie. Objawy obejmują ból, zaczerwienienie i pieczenie. Chociaż jest to zakażenie inwazyjne, występuje rzadziej niż inne zakażenia gronkowcem i jest leczone antybiotykami podawanymi dożylnie.
MRSA może być czynnikiem ryzyka innych zakażeń, takich jak zakażenia dróg moczowych. Osoby, które przeszły zakażenie MRSA, są w grupie podwyższonego ryzyka wystąpienia zakażenia gronkowcem w przyszłości. Możesz zmniejszyć prawdopodobieństwo zakażenia gronkowcem, stosując odpowiednie środki higieny i nie dzieląc się przedmiotami osobistymi. Powinieneś także unikać kontaktu z osobami zakażonymi i przykrywać wszelkie zakażone miejsca bandażami lub opatrunkami.
Staphylococcus aureus może powodować różne infekcje, w tym zespół wstrząsu toksycznego. Leczenie zakażenia gronkowcem zależy od rodzaju zakażenia i jego szczepu. Najczęstszym sposobem leczenia są antybiotyki, ale czasami konieczna jest operacja w celu usunięcia zakażenia. Inne powikłania gronkowcowych zakażeń skóry to zapalenie mieszków włosowych, kurzajki i zakażenia wtórne.
Leczenie zakażeń gronkowcowych jest trudne, zwłaszcza w obliczu rozwoju szczepów wielolekoopornych. U niektórych pacjentów, zwłaszcza u tych, którzy cierpią na inne schorzenia, powrót do zdrowia może trwać dłużej. Stosowanie antybiotyków w niewłaściwy sposób może również zwiększyć ryzyko zakażenia gronkowcem.
