Strona głównaZdrowieCzy stwardnienie rozsiane zawsze kończy się na wózku?

Czy stwardnienie rozsiane zawsze kończy się na wózku?

Przez Redakcja

-

Stwardnienie rozsiane to choroba dotykająca centralny układ nerwowy, który składa się z komórek nerwowych. Układ odpornościowy atakuje osłonę mielinową, która pokrywa włókna nerwowe, a kiedy osłona ta zostaje zniszczona, mogą wystąpić różne objawy, w tym utrata pamięci, mrowienie, zmęczenie i trudności z kontrolą ruchową.

Objawy stwardnienia rozsianego różnią się w zależności od osoby i mogą mieć charakter od łagodnego do ciężkiego. Wiele osób z SM jest w stanie kontynuować aktywne, satysfakcjonujące życie. Inni jednak będą potrzebowali urządzeń pomocniczych, takich jak wózek inwalidzki.

Należy pamiętać, że wiele osób nie używa wózka inwalidzkiego na początku, a niektórzy nigdy nie będą go potrzebować. W rzeczywistości duża część osób z SM nigdy nie będzie musiała poruszać się na wózku inwalidzkim.

Nie ma konkretnego lekarstwa na SM, ale skuteczne leczenie może pomóc zmniejszyć objawy i spowolnić postęp choroby. Na przykład, jeśli zdiagnozowano u Ciebie SM, możesz otrzymać lek o nazwie Tysabri, który może zatrzymać fazę nawrotów choroby. Inne leki mogą spowolnić rozwój blaszek miażdżycowych w mózgu i rdzeniu kręgowym, które mogą pogorszyć objawy choroby u niektórych osób.

W zależności od nasilenia objawów, do wykonywania codziennych czynności możesz potrzebować wózka inwalidzkiego, laski lub innych urządzeń wspomagających. Jednak nie zawsze tak jest, ponieważ niektóre osoby z cięższym SM w ogóle nie potrzebują wózka inwalidzkiego.

Większość osób cierpiących na stwardnienie rozsiane doświadcza zaostrzeń objawów, które są spowodowane stanem zapalnym w ich ciałach. U niektórych osób objawy nie występują przez miesiące lub lata. Inni mogą mieć ciężkie nawroty, które mogą powodować paraliż lub utratę wzroku.

Kilka czynników wpływa na przebieg SM, w tym wiek, płeć, pochodzenie etniczne i położenie geograficzne. Kobiety są bardziej narażone na rozwój choroby niż mężczyźni. Ponadto osoby z predyspozycjami genetycznymi mają większe ryzyko zachorowania na SM. Osoby o pochodzeniu północnoeuropejskim są bardziej narażone na rozwój SM niż osoby o pochodzeniu południowym.

Jest też kilka powodów, dla których niektóre osoby z SM są w stanie prowadzić aktywne, niezależne życie pomimo skutków choroby. Na przykład ciąża wiąże się z mniejszą liczbą nawrotów.

Wiele osób z SM jest w stanie pracować w pełnym wymiarze godzin, a niektórzy mogą nawet przez dziesięciolecia nie doświadczać nawrotów. Niestety, nie da się przewidzieć, jak długo będziesz w stanie pracować, ani ile dni lub tygodni pracy będziesz w stanie wykonać, zanim staniesz się niepełnosprawny.

Jednym z największych błędnych przekonań na temat SM jest to, że choroba dotknie cię tylko bezpośrednio. Chociaż możesz mieć więcej problemów, jeśli choroba zostanie wcześnie zdiagnozowana, wiele osób prowadzi produktywne i satysfakcjonujące życie z tą chorobą. Jeśli jednak masz rodzinę, choroba może mieć na nią również negatywny wpływ.

Kiedy masz rodzinę, szczególnie ważne jest, aby się z nią porozumiewać. Komunikacja nie tylko pomoże ci zbudować silniejsze relacje z bliskimi, ale także pomoże ci podejmować decyzje, ustalać priorytety i planować.

Oceń artykuł: Czy stwardnienie rozsiane zawsze kończy się na wózku?
Ilość ocen: 0 Średnia ocen: 0 na 5
Podobne Wpisy